Living Room

(GE)VARENWINKEL FESTIVAL 24ste EDITIE @ HERSELT – 27/08/22

Dag twee, de zaterdag van de 24ste editie van Varenwinkel, wordt een dag met méér leven in de roots tent. Daar staan CARRIE NATION & the SPEAKEASY (een van de drie Amerikaanse bands), HANDKERCHIEF (een uitgebreid roots collectief uit ’t Stad, A’pen), het Brits mondharmonica fenomeen ERROL LINTON en als afsluiter (tot in de vroege uurtjes), het THOMAS HENRY ORCHESTRA op de planken.

De beslissende aftrap wordt om 14u30 gegeven in de festival tent door LONGVILLE, een rock coverband die zijn bandnaam goed koos, zeker als je uit het naburige rustige Langdorp komt. Longeville is de verzamelnaam voor vier muzikanten, met ervaring zat: Sjel Cox (zang), Bernd -Dr. Blues gerelateerd?...- Salaets (bas), Lorenzo Augusti (guitar) en Nick Verlinden (drums). Ze brengen covers in de ruimste zin van het woord en laten (dixit Facebook-info) “al bij aanvang van de tweede dag de tent sidderen en beven…”. Een verwittigd mens is er 2 waard! Bijeenpakken en oversteken naar de roots tent, voor CARRIE NATION & THE SPEAKEASY. Met hen steken we vandaag dan de eerste keer de grote plas over. Deze band, een energiek “Brass‘n’Grass” kwintet uit Wichita (KS), brengt een opwindende eclectische mix van bluegrass, ska en punk, afgewerkt met wat Dixie. M.a.w. dansen mag!

Halfweg in de namiddag klopt er in de festival tent al een eerste topper aan de deur. De pas 19-jarige Amerikaan McKINLEY JAMES is geboren en getogen in Webster, NY, niet ver van Rochester. Zijn thuisbasis is nu Austin, TX. Zijn mee drummende vader en muzikale partner, Jason Smay speelde bij Los Straitjacket (een instrumentale rockband die in 1988 in Nashville, TN, opgericht werd) en is drummer van J.D. McPherson. In zijn jonge jaren was McKinley dol op het Hammondorgel dat ze thuis hadden. Nu bemant John Doody, als derde van het trio, de Hammond. Het eerste wat opvalt op McKinley James’ nieuwe (derde) EP ‘Still Standing By’ (geproduceerd door Dan Auerbach van The Black Keys) is de mix van Motown soul en het op blues gebaseerd gitaarspel, hier gespeeld door een gitarist, die de akkoordentheorie zo goed begrijpt, dat je zou kunnen zweren dat je soms een blazerssectie hoort. Deze vetkluif mag je niet missen!

Onze volgende band in de roots tent is HANDKERCHIEF, een pareltje pur sang, een Antwerps roots collectief, dat hier in Herselt opdaagt met Christof Annaert (gitaar, zang), Nele Paelinck (viool, accordeon), Lies Vandeburie (trompet, zang), Simon Beeckaert (contrabas), Tijs Bonner (toetsen, gitaar, zang), Tom De Wilde (drums, percussie), Floris De Smet (bas sax) & Reinhout Reggers (tenor sax). Ze beschrijven zichzelf op hun webpagina als “een jong collectief van componisten en muzikanten die experimenteren…”. Maak je klaar voor een Tom Waits beleving, vermengd met een vleugje r’n’r, blues, ska, gypsy, gospel, surf, calypso en rumba. Een band, die je tenen zal doen krullen van plezier.

Ook in de muziek business bestaan er onweerlegbare zekerheden. Zeker als je spreekt over de onweerstaanbare ouderwetse soul/blues man, die ook singer-songwriter, gitarist, producer, arrangeur en winnaar van meerdere Blues Music Awards is. Het gaat hier over de “Ace of Spades”, “the Spadille”, JOHNNY RAWLS. Ooit werd, om zijn muziek te beschrijven, de term “soul blues” -de bekende mix van r&b, afgekruid met wat gospel- uitgevonden. Varenwinkel haalt dit jaar een echte soul/blues man in huis, een die ook de blues liefhebbers meedragen in hun DNA. Rawls is beïnvloed door de soul uit de sixties en na samengewerkt te hebben met O. V. Wright (1939-1980), James Carr (1942-2001) en Z. Z. Hill (1935-1984), is hij steeds de moderne soul man gebleven. Rawls bracht meer dan 20 studio albums uit. Mister Rawls laat zich begeleiden door de Ozdemirs, met de reus Erkan en zijn beide zonen Kenan en Levant. Als toetje is er ook nog de Italiaanse maestro op de toetsen, Albert Marsico.

De Brit ERROL LINTON is dit jaar de laatste solo artiest in de roots tent. Dit mondharmonica fenomeen en kunstschilder met Jamaicaanse roots, is geboren, getogen en woont in Brixton in het zuiden van Centraal-Londen. Op de markt van Brixton klonk reggae, dreads speelden zware dub en je hoorde er ook rock en punk. In zijn late tienerjaren ontdekte Errol de Blues. Van een vriend kreeg hij -hij was toen eind twintig- een harmonica en jarenlang heeft hij naar artiesten geluisterd en ze nagebootst. Sonny Boy Williamson II was de eerste blues harpspeler die hij hoorde en hem gewoonweg stomverbaasde. Zelf noemt hij verder ook Snooky Pryor als een van zijn invloeden. Eind jaren tachtig begon Errol in Londen met busking en in 1990, hij stond beneden aan de roltrap van Victoria Station te blazen, legde John Walters (de BBC Radio 2 producer) zijn naamkaartje in zijn mandje. Errol trok naar de BBC en Walters maakte een documentaire over hem, die hij combineerde met een documentaire over Big Bill Broonzy (“Rhythms of the World”). Wanneer Errol in Leicester Square gitarist Pete Smith ontmoette die er blues speelde, jamden ze samen en vonden ze met Tyrone op wasbord een maatje. Linton bracht in 1998 zijn eerste album ‘Vibin' It’ bij Ruby Records uit. In 2001 keerde hij terug naar de studio om ‘Roots Stew’ op te nemen. In het voorbije jaar stond Errol Linton alweer in de legendarische Toe Rag Studios, een analoge opnamestudio in Hackney, Londen. Op de oude manier en onder het toeziend oog van de raadselachtige Liam Watson (hij won een Grammy voor zijn werk met The White Stripes en Tim Bulleyment), werd nieuw werk opgenomen als opvolger op het succes van Linton's 5de 2018-album, 'Packing My Bags' (het eerste album van Errol dat op vinyl werd uitgebracht). De rest, is muziek geschiedenis. Na eerdere passages op de Southern Bluesnight en eerder dit jaar op Moulin Blues, kon Varenwinkel niet achter blijven en moest hem strikken voor hun festival.

In 2018 was de Canadese formatie met frontvrouw Meghan Parnell en gitarist Dave Barnes BYWATER CALL, de Toronto Blues Society Talent Winner en recent debuteerden ze met een titelloos album bij Gypsy Soul Records. Interessant op zich als één van de vele “nieuwkomers”, maar ook te noteren als één van de bands, die dit jaar op Moulin Blues in Ospel geprogrammeerd stonden! De bluesy stijl van Bywater Call is Meghan, met haar krachtige en soulvolle stem, op het lijf geschreven. De sound van de band bevat heel veel blues met hier en daar vleugjes soul, New Orleans en zelfs gospel. In de line-up zit verder sax (Julian Nalli), trompet (Stephen Dyte), keys (Alan Zemaitis) en de ritmesectie (Bruce McCarthy: drums & Mike Meusel: bas). Wat een finale!

ROOTSTIME OPINION: De rockers van LONGVILLE schudden iedereen vroeg wakker en met CARRIE NATION & THE SPEAKEASY werd het met veel getoeter gezellig in de roots tent. De jonge twintiger met vetkluif MCKINLEY JAMES was een absolute ontdekking, JOHNNY RAWLS de niet-aflatende loense sfeermaker buiten categorie en ERROL LINTON, het nieuwe harpfenomeen met herkenbare roots. De Canadese nieuwkomer BYWATER CALL was dit jaar dé festival revelatie. Dr. Blues: Meghan Parnell verdient zeker een pluim van het kieken van Varenwinkel op haren hoed!